نگاه و نظری بر اتفاقات حاشیه‌ی رای اعتماد وزرا

بالاخره پس از مدتی که سه وزارت خانه کشور، اقتصاد و دارایی و راه با سرپرست اداره می‌شدند در جلسه دیروز مجلس شورای اسلامی پس از بحث های متعدد -در مورد وزیر کشور بخوانید بحث های جنجالی – سر نوشت این سه وزارت خانه مشخص شد و نمایندگان در مجموع و با توجه به حوادث رفته به افراد معرفی شده توسط رئیس جمهور محترم اعتماد کرده و به آنها رای اعتماد دادند.

گذشته از مسائلی که در مورد یکی از وزرای انتخابی مطرح است که به نظر نگارنده برخی از مسائل طرح شده درمورد ایشان  اگر درست نباشد با توجه به جایگاهی که ایشان در آن قرار گرفته اند حداقل قابل بررسی است. اتفاقاتی که در حاشیه این ماجرا گذشت قابل تامل بوده و هست.
اتفاق مبارکی که نشان از نشاط و حیات جریان اصولگرایی دارد به طوریکه برخی از نمایندگان منتسب به طیف حامی دولت(رایحه خوش خدمت) در مجلس به عنوان جدی ترین مخالفان وزرای معرفی شده صحبت کردند. که این مسئله نشانگر آن است که گرچه در جریان اصولگرایی همبستگی‌های عمیقی وجود دارد اما این همبستگی‌ها و روابط گروهی هرگز باعث نخواهد شد تا در برابر اشتباه همدیگر سکوت نمایند بلکه در جایی که به نظر افراد اشتباهی در حال وقوع است تمام قد به مقابله با آن بر‌می‌خیزند.

در ادامه این دست موضع گیری های شاهد نوشته جناب آقای شریعتمداری در روزنامه کیهان بودیم نامه که در عین صمیمیت و متانت در همان چهار چوب احساس وظیفه به بیان اشکالاتی پرداخت که به نظر نگارنده آن به جلسه روز گذشته مجلس وارد بود. اما به نظر می‌رسد  این نوشته خالی از اشکال نبوده و بخصوص در جایی که می‌نویسد:" از آنجا که نقل قول غیرواقعی آقای احمدی نژاد در کسب آراء وزیر محترم مربوطه تاثیر تعیین کننده ای داشته است، قانونی بودن رأی اعتماد مجلس به ایشان قابل تردید است و به نظر می رسد که نیاز به رأی گیری مجدد باشد" اشکالی که به این بخش از نوشته وارد است آنجاست که اولا چنین سازکاری در قانون پیش‌بینی نشده و طبعتا قانونی نمی‌باشد و دوما این‌گونه رفتار  می‌تواند مسبب ایجاد بدعت‌های نا‌صواب بیشتری گردد.
جناب آقای شریعتمداری در نوشته خود چند بار تاکید می‌نمایند که با اطلاع موثق و دقیق از نظر آقا اظهارات دکتر احمدی نژاد را مخدوش می‌داند صرف نظر از عدم ارائه سند این مدعا بحث بیان شده از سوی جناب آقای شریعتمداری با موضع رسمی دفتر رهبری که امروز(??/?) بیان شد سازگار نیست چرا که در مطلب بیان شده از سوی دفتر رهبر آمده است: "نقل قول جناب آقای رئیس جمهور از مقام معظم رهبری (مد ظله العالی) در رابطه با بعضی از اعضای پیشنهادی مربوط به کابینه، با توجه به مجموعه مذاکراتی که در این مورد صورت گرفته است، خلاف واقع نیست و مضمون آنچه ایشان ذکر کرده اند، همان "عدم مخالفت" است." در یک نگاه کلی به نوشته سر مقاله روزنامه کیهان مورخ ??/? روح حاکم بر این نوشته نشانگر احساس وظیفه برادر بزرگوار جناب آقای شریعتمداری است. این گونه رفتارها در جریان اصولگرایی بیانگر آن است که در این طیف  سیاست ذیل  اخلاق معنا پیدا می‌کند و روابط حزبی و علایق شخصی مانع از انجام وظیفه افراد نمی‌گردد برخلاف سایر جریانات که مصالح حزبی و گروهی مانع از انجام وظیفه می‌شود.

مسئله بعدی موضع گیری سایتهای زنجیره ای(به اصطلاح اصولگرا) بود، این دست از سایتها که انصافا سه سالی است از هیچ فرصتی جهت تخریب و گرفتن ایرادهای بنی اسرائیلی از دولت غفلت نکرده اند این مقاله را فرصتی مناسب برای تدارک حمله جدید علیه دولت پنداشتند و علی‌رغم موضع گیری های اخیرشان علیه آقای شریعتمداری که  حتی تا مرحله  تخریب شخصیت این برادر بزگوار پیش رفت، در حرکتی هماهنگ به میدان ماهیگیری از آب گل آلود وارد شده و بهترین قسمت سایتهایشان به انعکاس مقاله ایشان اختصاص دادند و یکی از حامیان دیگر این چنین سایتها گفته است مقاله شریعتمداری لذت بخش است(ببرید از این لذت‌ها) .
نکته دیگر که باید مورد نظر قرار گیرد طرح نظر رهبری در جلسه رای اعتماد است و اینکه عامل مطرح شدن سخن رهبری در آن جلسه دکتر احمدی نژاد نیستند چرا که ایشان در مقام دفاع مجبور به بیان نظر رهبری شدند و در صورتی که شایعات و زمزمه های مخالفت و نظر منفی رهبری نسبت به وزرای پیشنهادی مطرح نمی‌شد ایشان مجبور به بیان نظر رهبری نمی‌شدند و در زمینه طرح نظر رهبری اگر قرار به مؤاخذه باشد باید کسانی مؤاخذه شوند که این زمزمه را در مجلس و بین نمایندگان به راه انداختند و نه دکتر احمدی‌نژاد.
مسئله‌ای نباید از آن غفلت شود جایگاه رهبری است، جایگاهی که بسیار والاتر از آن است که رئیس جمهور محترم برادر گرامی دکتر احمدی نژاد برای امور جزیی مانند معرفی  چند روز دیرتر وزرا متوسل به نظر ایشان شوند و با استفاده از جایگاه رهبری معرفی وزرا را یک هفته به تاخیر بیندازند.  بهتر بود رییس جمهور با انتخاب به موقع وزرا از چنین اقدامی پرهیز می‌کردند. تا به شان جایگاه والای رهبری گردی ننشیند ـ که به حمد الله ننشسته و نخواهد نشست ـ .
قابل ذکر است که آقا در سالهای رهبری حتی در بحرانی‌ترین اوقات و در انتخابات‌های ریاست جمهوری به بیان نظر مستقیم اقدام نکرده‌اند ـ گرچه برخی همواره سعی داشته‌اند نظر خود را نظر رهبری معرفی نمایند ـ و تنها به ذکر شاخص‌های انتخاب پرداخته‌اند که این منش نشان از درایت ایشان دارد و اینکه ایشان تمایلی به مطرح شدن نظرشان در مورد حتی کاندیداهای ریاست جمهوری که دومین مقام عالی کشور محسوب می‌شود ندارند چه رسد به اعلام نظر در مورد انتخاب وزرا.

 نوشته شده توسط محمد صادق نجفی در چهارشنبه 87/5/16 و ساعت 7:0 عصر | نظرات دیگران()